Anneke is geboren en getogen ‘op’ Scheveningen, zoals ze zelf zegt. Deze zomer is zij voor de tweede keer weduwe geworden. Anneke is wel gewend om veel alleen te ondernemen. Haar eerste man werkte in de visserij en haar tweede man kon op het eind niet makkelijk het huis uit.

‘Eigenlijk ben ik best druk. Ik heb 3 kinderen, 5 kleinkinderen en 1 bonus­ kleinkind’, lacht Anneke. ‘4 dagen in de week ben ik oppasoma. Dan haal ik de kinderen uit school en zijn ze bij mij. Nu mijn man is overleden mis ik wel gesprekken met volwassenen. Vriendinnen heb ik nooit zo gehad. Je had je man en je kinderen en dat was het. Verder deed ik veel met mijn moeder. Nu noemen ze dat mantelzorg, maar dat had ik destijds helemaal niet door.’ Een beetje beschroomd en op zachte toon voegt ze toe: ‘Nu denk ik wel eens, ik ben wel geremd door mijn moeder. Ze claimde me altijd.’

Anneke is niet het type dat bij de pakken neer gaat zitten. Na het overlijden van haar 2e man zag ze een advertentie van OpenJeHart in de krant en ze gaf zich op. ‘Ik heb geen drempel. Als ik iets wil dan doe ik dat.’ Met de groep waar Anneke mee wandelt had ze direct een goed contact. Een beetje ontdaan vertelt ze: ‘Hele warme mensen, daar kan ik ontroerd door raken. Ook buiten de groep onderneem ik inmiddels van alles met de OpenJeHart­leden. En daarover is geen enkele jaloezie, iedereen gunt elkaar alles.’

‘Hele warme mensen, daar kan ik ontroerd door raken. Iedereen gunt elkaar alles’

Het is Anneke wel duidelijk geworden dat ze nu stappen moet zetten in haar eigen ontwikkeling. ‘Ik moet egoïstischer worden. Niet alleen maar oppassen en mijn leven in dienst van anderen leven, maar meer aan mezelf denken. De tijd die je gegeven is, wordt ten slotte alleen maar korter.’

Open over jezelf praten in de groep valt niet altijd goed bij Anneke. ‘Dan lig ik ’s nachts te woelen en denk ik, wat heb ik nou toch allemaal weer gezegd. Dan heb ik spijt dat ik zo open ben.’ Lachend: ‘Dat geklaag, dan ben ik net een treurwilg’. Maar Anneke neemt een voorbeeld aan andere leden die goed over problemen kunnen praten. Sterke persoonlijkheden, vindt Anne dat.

Door de oprechte aandacht voor elkaar en de warmte binnen de groep is Anneke in korte tijd een groot fan van OpenJeHart geworden. ‘Ik ben zo blij dat ik me in augustus heb aangemeld, anders had ik nu alleen maar in mijn tuintje gezeten.’ Om indringend toe te voegen: ‘Je hóeft niet thuis te zitten!’